Bloemendal barst van fruitbomen en gierzwaluwen
“Dit is de wijk waar appeltaarten gebakken gaan worden,” zegt een wandelaar bij het zien van de fruitbomen in de speciaal aangelegde boomgaard. Hij doelt op de nu nog kleine appelbomen die aarzelend hun eerste bloesem van het jaar laten zien.
Het klopt: bewoners van de wijk Bloemendal mogen plukken wat ze willen in deze boomgaard met appels, peren en kersen. Als de appelboom straks appels draagt, worden er vast een aantal appeltaarten gebakken voor en door de buren. Dat is één van de voordelen die Bloemendal tot een groene en natuur-inclusieve wijk maakt.
Tijdens de wijkwandeling in maart leggen onder andere beleidsadviseur natuur en landschap Sanne en landschapsarchitect Mark uit wat er bijzonder is aan deze wijk. Opzichter groenbeheer Bas vertelt over de inheemse plantensoorten en wijst de klimbomen aan rondom het centrale speelplein, waar kinderen in mogen klimmen. Bewoners en geïnteresseerden vanuit de hele gemeente Barneveld wandelen mee.
“Kijk omhoog”, zegt Sanne, “dan zie je van alles!” We lopen langs een woning met ingebouwde gevelstenen voor vleermuizen. Dat zijn van die brievenbusachtige gaten. Sanne: “Bedenk hoe een vleermuis vliegt: dan is hij ook plat en breed. Hij vliegt meestal niet naar binnen door deze opening hoor. Hij landt op de gevel en kruipt dan maar binnen.” Het is belangrijk om dit soort gevelstenen te gebruiken bij het bouwen van nieuwe huizen. Van oudsher hebben vleermuizen hoeken en kieren in huizen nodig om nesten te kunnen bouwen. Nieuwe huizen hebben vaak juist geen hoeken en kieren. Een gevelsteen met bewust gemaakte opening helpt de vleermuis om te overleven.
Niet alleen de vleermuis heeft het moeilijk. Voor de gierzwaluw geldt hetzelfde. Een gevelsteen met een opening voor de gierzwaluw is plat aan de onderkant en ovaal aan de bovenkant. Sanne: “Hij heeft te brede schouders voor een ronde opening. Gierzwaluwen overwinteren in Afrika en wil daarna altijd terug naar hetzelfde nestje. Daarom is het belangrijk dat je de nestjes niet weghaalt, ook als je een huis verbouwt: altijd weer een nestje terugplaatsen.”
Een stukje verderop komen we bij een sloot. Veel waterafvoer is met elkaar verbonden in Bloemendal. Via wadi’s stroomt overtollig regenwater weg bij de huizen, richting de omliggende natuur. Groenbeheerder Mark: ‘Bij deze sloot zijn inheemse kruidenmengsels gezaaid. Die vragen om ander beheer dan het groen bij andere sloten. Als het bloeit vindt iedereen het prachtig! Maar als het uitgebloeid is worden we bij de gemeente ineens heel vaak gebeld… Je wil kruiden pas maaien als het zaad van de plant eraf is gevallen, en dat duurt even. Dat hoort erbij, zo houden we de inheemse kruidenmengsels in stand. Veel van de hoge begroeiing langs de beek laten we ook staan. Dat vindt de ijsvogel prettig – die is hier al gesignaleerd. We snoeien wel, maar in fases.”
Als we in de buurt komen van de tiny houses die in de wijk staan, klinkt een uitbundig gekwetter ons tegemoet. Een grote groep met mussen is neergestreken in een grote struik, die bewust is laten staan door de groenbeheerders. Op de hoek staat ook een hoge nestkast, waar twee mussenkolonies in huizen. De mus is een soort basissoort, vertelt Sanne: “Als die er zit, dan zitten er waarschijnlijk ook egels en kikkers. In de mussenkast zitten ze het liefst voor hun eigen ingang (elk een andere kant op kijkend), lekker te fluiten voor de deur.”
Een bewoner van een van de tiny houses: “Ik heb drie kippen als dieren, plus zo’n 40 mussen. Heel gezellig!”